من وقت را هدر دادم و اکنون اوست که مرا هدر می­دهد.ویلیام شکسپیر

 

دوستی نعمت گرانبهائی است ،خوشبختی رادوبرابر می کندوبه بدبختی تخفیف میدهد.

 

از بزرگی نترس؛ بعضی بزرگ زاده می­شوند، برخی بزرگی را به دست می­آورند و بعضی بزرگی را به دامانشان می­اندازند. 

 

آه که دروغ چه چهره زیبایی دارد. 

 

به  لب­هایت خوار و خفیف کردن نیاموز که برای بوسیدن آفریده شده ­اند.

 

خدا به تو یک صورت داده است و تو از آن صورت دیگری ساخته ای. 

 

صورت شما كتابیست كه مردم می توانند از آن چیز های عجیب بخوانند. 

 

به عمقت برو، در بزن و بپرس قلبت چه می­داند.

 

با خنده و شادی، بگذار چین و چروک­های پیری از راه برسند. 

 

چقدر بدبختند آنان که صبر و شکیبایی ندارند؛ مگر نه آن است که زخم ذره ذره التیام می­یابد. 

 

ترسو قبل از مرگش بارها می­میرد؛ دلیر فقط یک بار طعم آن را می­چشد.

 

عجیب است که گوش بشر در مقابل نصیحت کر شود ولی نسبت به چاپلوسی شنوا . 

 

وطن آدمی را در هیچ نقشه جغرافیای نشانی نمی توان یافت،  وطن آدمی در قلب همه کسانی است که دوستش دارند!

 

چرخ فلک، قایق­هایی را به حرکت در می­آورد که پارو آنها را به حرکت درنیاورده است.

 

زندگی داستانی است که یک ابله تعریف می­کند؛ پر از غوغا و هیاهو اما نامفهوم.

 

زندگی کمدی است برای کسی که فکر می کند و تراژدی است برای کسی که احساس می کند. 

 

اگر غبطه خوردن به عزت و شرافت گناه است پس من مجرم­ترین روح زمینم. 

 

چیزی نداشته باشی؛ چیزی برای از دست دادن نداری.

 

ظن و گمان همیشه در کمین ذهن گناه آلود است. 

 

جهنم خالی است چون همه دیوها اینجا هستند. 

 

مگر پرتو شمع تا کجا می­رسد؛ مرگ خوب هم در این دنیای حرف نشنو همین قدر می­درخشد.

 

اگر توانستی با نگاه به بذرهای زمان بگویی کدام جوانه می­زند و کدام نمی­زند، بعد با من حرف بزن. ویلیام شکسپیر

 

[ <-CategoryName-> ]
+ نوشته شده در ساعت 19:51 توسط Aref